Hindi ko alam kung anong meron pero may kutob ako. Pakiramdam ko may nakatingin sa akin.

Kanina pa ako tumitingin sa paligid ko pero wala naman akong nakikita. Kaya nagfocus na lang ako sa sinasabi ni Giselle sa akin.

Ang ganda ng panahon. Hindi masyadong mainit pero maganda ang sikat ng araw. Tama lang. Tama ang init, tama ang ihip ng hangin.

Ang sarap sa pakiramdam.

Hindi naman sa pagrereklamo pero sa mga ganitong pagkakataon, may iba akong gustong gawin kesa makipag usap sa mga kaibigan ko.

Gusto ko lang umupo sa ilalim ng puno at pagmasdan ang mga dumadaan— kahit ang mga ulap na hinahangin sa itaas. Gusto ko pakinggan ang pagkaluskos ng mga dahon sa bawat pag ihip ng hangin… Hangin na bahagyang tatama sa aking mukha.

Hay…

Hindi pa rin mawala sa akin na parang may nakatingin. Kahit nakatingin ako kay Giselle, para bang gustong umiwas ng mga mata ko at hanapin kung anong meron sa paligid ko.

Para kasing kakaiba. Hindi naman masamang tipo ng kakaiba. Curious lang ako.

Curious lang ako kung tama nga ba ang kutob ko…

Napakunot ang noo ko sa umiinit na sikat ng araw. Nawawala na ang atensyon ko sa sinasabi ni Giselle. Gusto ko na lumipat mula sa kinatatayuan namin.

Please Subscribe to read the full chapter