SEOULMATE (Chapter 1 - The Meeting)
SEOULMATE
CHAPTER 1
"Incheon Gugje Gonghang (Incheon International Airport)e osin geos-eul hwan-yeonghamnida! Ulineun dangsin-i hangug-e meomuneun jeulgil su issgileul balamnida. Kamsahamnida!"
(Welcome to Incheon International Airport! We hope that you'll enjoy staying here in Korea. Thank you!)
(-__-)
We're here. We're here in Korea.
Nandito kami ngayon sa pangarap na lugar ng mga avid K-Pop fans na katulad ko. Kung saan panghahawakan nila ang isang porsyenteng posibilidad na makita nila ang mga idolo nilang K-Pop stars. Kung saan magagawa nila lahat ng gusto nilang gawin sa Korea. Mag-shopping sa malls, bumili ng mga album ng idols nila, pumunta sa Jeju Island, sa Lotte World, Caribbean Bay o pasyalan ang harap ng SM Entertainment.
Tama na nga! Parang magpapaalam na ako, eh. Hindi naman sa ganun. Nagpapaka-bitter lang talaga ako, dahil hindi ko naman magagawa yan dito ng masaya ako.
Why?
Ime-meet ko lang naman po kasi dito yung MAPAPANGASAWA ko.
Yung lalaking mapapangasawa ko, kahit hindi ko mahal.
Seriously, I hate it.
Cliché ba yung kalagayan ko? Ganyan talaga. Uso kasi sa China ang arranged marriage. Half-Chinese-Half-Filipino kasi ako.
Bakit dito sa Korea yung pinuntahan namin?
Aba, malay ko. Tanong niyo sa lolo ko.
(>__<)
"Anak, are you ready?"
"Ready for what, Ma?"
"To meet him?"
"No."
Sino kaya ang magiging ready na ma-meet ang naka-arrange na mapangasawa mo?
Ang hirap kasi ng ikaw lang ang babae, eh!
"Why? Anak naman, napag-usapan na natin yan."
Wala na naman akong magagawa.
"Okay po. Ready na po. Saan po ba natin sila ime-meet?"
"Well, sikreto dapat natin silang i-meet. Hindi sila pwedeng makita ng mga tao."
"What?! Don't tell me na kawatan ang mapapangasawa ko? Mas pipiliin ko pa pong maghirap kesa makapag-asawa ng kriminal. Aba, sayang naman ang ganda ko."
"Ano ka ba, Krystal? Hindi siya kawatan! Idol siya! Idol! Kaya kelangang private yung pag-uusap natin, dahil baka may makakita sa inyo."
(O__O)
"IDOL?!"
"Oo. Kinausap na namin si Mr. Lee Soo-Man tungkol diyan, kaya ayos na kayo. Ang problema lang ay yung sa public. Kaya, secret muna."
(O___O)
"LEE SOO-MAN?!"
"Wag kang sumigaw! Hindi ako bingi!"
"Sorry naman po. Lee Soo-Man po? Y-You mean, y-yung CEO ng SME?"
"Oo. Paano mo nalaman?"
"Ma? Like, DUH! K-Pop fan here?"
"Ay, oo nga pala. Sorry naman. We're here. Ayusin mo ang sarili mo."
Seryoso? Nandito agad? Hindi ko pa naitatanong kung sino.
(O__O)
Private ba 'to?
Restaurant 'to, eh!
Pagpasok namin, may sumalubong sa amin na crew.
"Bu-in Chua agassi?" (Are you Mrs. Chua, Ma'am?)
"Ne." (Yes.)
"Ijjog euloyo." (This way.)
Ni-lead niya kami sa isang room doon. Private room siguro?
"Kamsahamnida." (Thank you.)
Nag-bow lang siya, tapos, umalis na.
"Nandito sila."
Binuksan niya yung pinto at pumasok siya.
Shemay, kinakabahan ako! Baka kasi pogi, eh!
Bobo lang, Krystal?
Lahat ng SM artists, pogi at magaganda!
Pero, hindi na ako pwede, eh. Kahit na ikasal ako, taken na yung puso ko.
And I'm happy with him.
Yeah, I have a boyfriend.
And I'm very lucky to have him.
Pero, hindi niya alam na ikakasal na ako. (T__T)
Feeling ko tuloy pinagtataksilan ko siya.
Sasabihin ko naman sa kanya pagbalik, eh. (-3-)
"Krystal!"
"P-Po!"
"You're spacing out again. Pumasok ka na. Naghihintay na sila, oh. Pagpasensyahan niyo na yung anak ko. Masyado lang lumilipad ang utak."
Siniraan pa ako. (-__-)
"I-I'm sorry po."
Pumasok na ako at nag-bow muna. Parang kinakabahan akong tingnan siya, eh. Kung sino man siya.
"H-Hello! I'm Ice Krystal Chua. 21 years old."
Pag-angat ko ng ulo...
(OoO)
Shet.
That's the right term to describe what I'm feeling right now.
Malaglag na ang lahat ng malaglag. Hindi ko alam kung paano ako hindi makapag-wala ngayon. Masyado sigurong nag-freeze yung utak ko.
"Krystal?"
Goodness me!
"S-Sorry po ulit. H-Hi po ulit!"
(Imagine nalang natin na marunong silang mag-Tagalog lahat.)
"Kris, introduce yourself."
Tumayo siya at nag-bow din sa harap ko.
"Hi. I'm EXO-M's Kris. Nice to meet you po."
Oo. Tama yung nabasa niyo, madlang people. Si Kris po yun ng EXO-M. Also known as Duizhang, Kevin Li, Wu Fan at Li Jiaheng yung nag-pakilala.
Sa tabi niya ako umupo at alam niyo yung feeling na parang matatae ka at the same time, naiihi?
"Wait lang, guys. Punta muna kami sa labas. Mag-usap muna kayo."
Seriously? Pwede naman silang tumawag ng waiter, diba? Damoves ng mga 'to.
Pag-alis nila, awkward with the capital A na yung naganap.
Hindi ko alam ang gagawin ko. Maghe-hello ba ako?
Ehh! Ayokong mag-first move, noh!
"So, ikaw pala ang mapapangasawa ko?"
Napatingin ako bigla sa kanya.
"I-I don't know."
Lumapit siya sa akin. Yung sobrang lapit talaga.
"Sorry to disappoint you, pero ayoko sa mga babaeng nagsta-stammer kapag may kaharap na tao."
(O__O)
"W-what?"
"See? You're still stuttering. Ayoko ng ganun, Miss. Kaya don't expect me to be good to you."
(>__<)
Aba't!
"Excuse me? For your information, ayoko din sa mga artista. You know. Hater with the capital H? You're all conceited! Tingin niyo sa sarili niyo mga diyos. Porke't sikat kayo."
Wooh! Nasabi ko ba talaga yun? Samantalang adik ako sa EXO. Lalo na sa kanya! T__T
"Really? That's good. I don't like you, you don't like me. We're even. From now on, we'll start treating each other like enemies."
"Sure ball! Ever since I saw you, I considered you an enemy na naman, eh. That's easy, you know?"
"Let's see, Miss Ice."
(>__<)
"Don't call me Ice!"
He just looked at me with his face. Yeah, the famous face of duizhang Kris.
"Why? I like your name, Ice. Kesa naman Krystal. That's so common."
I just rolled my eyes.
"Daming alam."
Kainis! Akala ko ang bait-bat nitong kumag na 'to. Hindi pala. (-__-)
Hindi kami nagpansinan hanggang sa makarating yung mga Nanay namin.
"Oh, nag-usap na ba kayo?"
Hindi ako sumagot, kaya siya yung sumagot.
"Opo."
"Ano namang pinag-usapan niyo ng anak ko?"
"Katulad po ng fangirl ko daw po siya."
(O__O)
What?! Kelan ko sinabi yun?!
"What?!"
"Hahaha! Tama ka, Kris. Gustong-gusto nga niya yung EXO. Ikaw nga daw ang pinaka-bias niya ba yun?"
*facepalm*
Nung tumingin ako kay Kris, nakatingin na din pala siya sa akin ng may nakakalokong ngiti.
"For sure po magkakasundo talaga kami."
Ngumiti yung dalawa at umupo na sa tabi namin.
Gosh, I can't take this anymore.
Mananahimik nalang ako, dahil baka may masabi nanaman yung Nanay ko.
*****
After ng dinner, sinabi na sa amin yung plano nila.
"Alam na siguro niyo yung dahilan ng pagkikita natin, diba?"
Basta nod lang kami ng nod.
"After 6 months, at nakita naming okay naman kayo, ikakasal na kayo."
"WHAT?!"
Take note, sabay kami nun. (-__-)
"Yes. Six months. O gusto niyong mapa-aga? Haha! Well, kelangan talagang six months, dahil may mga preparations pa. Don't worry, secret wedding naman ang magaganap."
Secret nga. Pero the fact na ikakasal kami sa isa't-isa...
"According kay Mr. Lee, kung sakaling may makakita sa inyong magkasama, wag daw kayong aamin kung ano ang meron sa inyo. Wag nalang kayong mag-comment, at sila na daw ang bahalang magpapaliwanag. Pero as much as possible, iwasan niyo muna yung public."
Alam agad ni Lee Soo-Man? Wow lang. (-__-)
Desidido talaga silang ikasal kaming dalawa ni duizhang.
Comments