Hindi nag tagal, naging mag-on na nga sila Irene at Bogart.

Este Bogum pala!

Pasensya na jirits pa rin ako sa nangyaring yun. First heartbreak ko 'yon huhuhu.

So tumagal nga sila ni Irene hanggang end ng fourth year high school. Ang tagal diba?

Tiniis ko 3 years maging third wheel most of the time pag naglalakad kami at nagtatambay sa grounds ng school. Minsan pa nga sumagi sa isip ko na jowain nalang to si Joy para hindi na ako maging third wheel nila. Pero hindi naman seryoso hehehe.

Kasi naman itong si Irene ayaw ako pauwiin kung hindi pa siya uuwi para daw may kasabay siya. Ano pa silbi ng Bogart na yun kung hindi man lang niyang magawang ihatid jowa niya sa bahay? Tsk. Malayo raw bahay nila at out of the way na.

Luh mukha ba akong may pake? Kung mahal niya si Irene edi gawan niya ng paraan. Kung gusto, may paraan. Kung ayaw, maraming dahilan. Charot feeling ko ang righteous ko na.

Pero dahil mahal ko naman si Irene kaya willing na willing din ako maghintay to make sure she gets home safe at maihatid ko siya sa front door ng bahay nila.

For three years, yun ang set up nila. Damay pa ako eh hays. Tiis-tiis din.

“Walang talo-talo, Seulgi! Gagawin mo pa akong rebound eh. Tsaka I’m straight no.” Yan sabi ni Joy sa akin at hinampas pa ako nung makapal na libro ng history nung sinabi ko sa kanya na, “Joy, I am giving myself to you. Pwede mo akong jowain. Diba ang swerte mo lang?”

So sinabi ko sa kanya, “Kung hindi mo pa pinagtulakan si Irene don kay Bogart edi sana hindi sila jowa ngayon!”

“Malay ko ba may gusto ka sa best friend mo. Edi sana sinabi mo agad sa akin. Shungang 'to.” Napatikom ako sa aking bibig. May point naman siya hehehe. Oo, kasalanan ko na. Pero malay ko ba kasi huhuhu.

Nung end ng third year kasi ako umamin kay Joy na may gusto ako kay Irene. Hindi ko na kasi kayang magtago sa kanya tas palagi niya pang chinichika sa akin yung mga ganap nung mag-jowa. Nagmumukha na siyang number 1 fan nila eh. Proud daw kasi siya kasi dahil daw sa kanya naging couple yung dalawa. Wala naman akong pake sa mga ganap eh. Lakas na ng temptasyon non na itahi ko yung bunganga ni Joy. Buti hindi ako nag padala eme.

Basta masaya si Irene at hindi sinasaktan ng lalakeng ‘yon, okay na ako kahit ang sakit lang sa puso.

Todo emote ako taga-uwi ko sa bahay. Masisira na halos tenga ko that time dahil sa pag sosound trip ng mga masasakit na kanta. Grabe lang yung paulit-ulit kong patugtug non ng That Should Be Me ni Justin Bieber.

That should be me, holding your hand

That should be me, making you laugh

That should be me, this is so sad

As if nama