Mabilis na lumipas ang panahon. Days turned into weeks and weeks turned into months. Hindi nila namamalayan na apat na buwan na pala silang magkasama sa iisang bahay. 

'Pag umaalis si Chaeyoung para asikasuhin ang family business na ipinamana na sakaniya ng parents nila, naiiwan mag-isa si Casper. Anong ginagawa ni Casper kapag wala si Chaeyoung sa bahay? Hindi niya rin alam. Tulog? Kumakain? Nanonod ng TV? Basta ang alam lang niya hindi niya ito maaasahan na maglinis. Minsan hinihintay pa siya nitong makauwi para utusan lang na maglinis. Palautos ang binata. O diba? Nakakatawa. Siya na pa na may-ari ng bahay ang uutusan ng pinapatuloy lang niya. Hindi rin nito kayang gumalaw mag-isa. Kahit na malapit lang ang bagay sa kanya, kailangan pa itong ipaabot. Para itong prinsipe na sanay na may inuutusan.

Madalas tuloy silang mag-away. Marami kasi silang hindi pinagkakasunduan. Gusto ni Chaeyoung na kumakain sa oras kapag hapunan, si Casper naman madalas hindi kumakain o kaya late na kumakain kasi madalas itong walang gana. Kailangan nakabukas ang aircon kapag natutulog dahil madaling mainitan si Chaeyoung, si Casper naman masyadong lamigin. Ayaw ni Chaeyoung na nakapatay ang ilaw kapag natutulog, si Casper naman hindi nakakatulog kapag may ilaw. 

Maging sa magiging set-up nila sa kwarto niya ay pinagtatalunan na nila. Gusto nito na siya ang sa kama at si Chaeyoung naman ang sa sof