Araw ng pasko ngayon pero nasan kaya uli si Papa at Mama. Ilang taon na din ng dumating si Dahyun sa paaralan ni Ate Nayeon niya. Dahil sa isang taong gusto niya malaman kung sya nga iyon ang nakita niya sa lugar na iyon.

 

Sa pagkakaalam niya ay umiyak ito dahil natalo ito sa paligsahan na napalanunan niya. Palagi naman nangyayari iyon. Pero ngayon lang umiyak ang isang katulad na contestant dahil di sya natalo kundi wala ang kanyang magulang sa paligsahan. Nagtataka sya, pero hindi kaya n'ya magtanong kung bakit ang taong iyon ay umiiyak pa duon.

 

Hindi ba dapat sa paligsahan lamang nakatuon ang atensyon niya at sa hindi sa anumang bagay. 

 

Baka nga kaya s'ya natalo duon. Di naman sa pagiging tsismosa ay narinig niya ito sa CR at may pinagsabihan nya ang kaibigan. 

 

Basta ang naintindihan ko ay di pumunta dahil break na sila. 

 

Ibig sabihin ay mali ang kanyang hinala. Hindi sa magulang kundi sa boyfriend nya. Sabi na nga ba Dahyun common sense pa rin dapat pinapairal.

 

Pero bakit ganun sya at masasabi ko lamang ay sayang pwede pa sya maging second place kung di lang sya distracted.

 

Kaya nga nandito sa patimpalak laging walang iniisip kundi ang nota lamang. Dahilan sa kagustuhang magkaroon ng trophy o pagkilala sa ganitong patimpalak ay dapat buo ang loob. Sa galing naman ng mga nakasama ko ay walang inatupag kundi aral lamang ang alam nila.

 

Hindi dahil sa nandun at pupuntahan ng magulang o boyfriend na yan kaya sumali sa isang kompetisyon na kagaya ngayon. Dahil may kakayanan na magkaroon ng trophy at certificate.

 

Ano kayang meron bakit umiiyak pa din sya sa CR na iyon? Ganun na ba talaga ka grabe yung pagiging heartbroken.

 

Sayang ang kanyang talento pa naman niya ay hindi maisusukat kung inaatupag nya magpahinga at mag-review kaysa maging emosyonal kanina.

 

Kung tapos naman at wala ng magagwa eh bakit di siya pumunta sa lugar na pwedeng magcomfort sa kanya. 

 

Lumabas siya at may dalang sling bag. Bakit ang liit naman nuon? 

 

Wala syang bimpo man lang pero tissue lang. Hindi siya gumagamit ng environmental friendly person. 

 

"Para saan ito?" Sabing pinag-abutan ko at nagtatakang kinuha ito.

 

Inabot niya ang bimpo na tinago pa niya na may perfume pa na galing sa regalo ng lola niya at nagsalita ng 'pro-greta'.

 

"Ano?" Nagtataglay ng paglito ang nakita nya sa mukha ng kasama niya na umiyak sa cubicle room.

 

Maiharap nga ito sa mukha ko. Hindi naman ako maari maging isang typical student kung nandun ako sa school na iyon. 

 

Wait! Oh!

 

"Kahit cute ka di mo pwedeng gawin yan. Bakit hinawakan mo si Nini?!" Sabi ng kasama ng babeng iyon at kinatakot ng isang batang Dahyun.

 

Alam ko na mag-transfer na lang ako sa school ni Nayeon kasi miss ko na din ung pagkain nya binibigay sa kin dati. Sa pagkakaalam ko ay katulad lang ng uniform iyon ng babae sa CR na umiiyak pa ata ngayon.

 

Ang talino mo! Dahyun dapat be yourself! 

 

Yes! Ganyan nga! 

 

Tumakbo na lang palayo at nagpasensya sa kanila ang isang batang Dahyun.

 

"Dahyun! Bakit ka nagkaganyan sa harapan ng salamin na yan? Tapos ka na bang sumang-ayon sa sarili mo. Iwasan mo naman yan bro para di ka sabihin na weirdo ng kaklase mo uli. Wala ako duon para ipagtanggol ka kaya dapat sapakin mo ung mga umaapi sayo. Ayaw ko makikita kita na merong umaapi sayo kapag ihahatid kita ha. Hoy!" Untag ni Jooheon sa kanya ng di sumagot sa sinabi nya kay Dahyun.

 

Umiling-iling lang si Dahyun sa kanya at kasamang waving na hands.

 

"Don't worry my friend. Mag transfer ako sa school ni Ate Nayeon after nito. Sasabihin ko na rin sa parents ko ung dahilan. Tama ka nga dapat sumunod ako sayo." Sabi ko kay Kuya Jooheon.

 

"Salamat naman. Sana naman magkaroon ka ng friend na kasing edad mo. Kaya ka ganyan dahil din di ikaw nakikisali sa kung anuman na trip ng ka da edaran mo." Narinig pa n'yang huminga ng malalim ang kaibigan nya.

 

Naku kung alam mo lang kung ano-anong mga bagay na di mo maintindihan ang nasagap ko sa pagiging teenager ni Kuya.

 

"Barbie, fashion, friends, make-up, boyfriend, , kiss-" Isang pagsinghap at takip ng bibig ang ginawa ng kasama ko.

 

Hala! Di na ako makahinga nito! Kahit ayaw ko ay dapat gawin ko ito.

 

"Eeww! Bakit na naman? May mali ba na sabihin ung mga topics ng mga taong ka edaran ko o sa susunod na pahina bilang babae o lalaki katulad mo po? Kuya? Pwe!" Natanggal nya ng tuluyan nung kinagat na ung kamay na parang bakal.

 

"Wag muna palang gagawin ung sinabi mo kanina ha! Masama ung mga ginagawa nila." Nakakatuwa naman sya pero parang may mali ata sa sinabi nya.

 

Ano iyon magiging loner lang ako?

 

"No friends na din kahit kanino. So sino na lang? Masaya ata magkaroon nun kasi aliw na aliw sila sa mga iyon. Matanong ko nga kung bakit ganun sila? Kuya~" Wala na deadbat na yata sya. 

 

Naramdaman ko ang kanyang kamay sa ulo ko. "Bad yun. Friends dapat makita ko muna iyon. Pero make-up at fashion okay lang kapag nag college ka na. Mapagalitan ako ng Kuya mo talaga kapag nagtanong ka sa kanya n'yan. Sa iba naman ay di naman magiging masaya ka duon." Nag pause pa s'ya ngayon. Bakit ang drama ni kua palagi. "Wag ka magkaroon ng boyfriend o love life at mga bagay na iyon. Di ko pa kaya makita na wala yung pagiging baby mo kahit alam ko naman mas matured ka talaga sa akin. Yun lang ang masasabi ko sayo." Pagpapatuloy nya at binagsak na din ang kanyang kamay sa ulo ko na nagsilbing patotoo na ang sinasabi nya ay dapat tularan.

 

Ibig sabihin nga totoong totoo na kasama sa buhay iyon.

 

Eh...

 

Bakit di kaya iyon nag pop-up sa brain ko kahit kailan? 

 

"Kahit babae na friends dapat pakilala ko sayo? Di ba sabi ni Kuya Jackson ay dapat di pwede dahil flirt at friendly ka po para sa isang tao. Sabi niya hindi ako." Sabi ko na lang na hindi ko maintindihan bakit kaya nag bababala si kuya Jackson sa kin nuon.

 

"Pabayaan mo yun. Kulang kasi sa aruga at pagmamahal kaya di nya ako maintindihan. Kung ganun ay kay Ate Nayeon muna lang. Pero pag boys samin parin." Na itahimik ko dahil ang OA na ni Kuya Jooheon.

 

Inaya na si Dahyun ni Jooheon sa labas ng gusali. Nag tuloy na sila pauwi sa kani-kaniyang bahay pero bago iyon. May isang pagsasalo-salo ang mangyayari bago umuwi. May celebration ng kanyang pamilya sa food court para sa kanilang magkapatid. Duon rin nya makikita nya ang babae sa tabi ng table at kung paano makikita nya ang pagsilay nang maging masaya sa ice cream. 

 

Na itanong ni Dahyun sa sarili kung masarap sa pakiramdam yung ice cream na vanilla o milk ata. Dahil sa kanya chocolate ang masarap sa kanya. Okay lang naman mag order ng ibang flavor kaysa sa routine niya. Dahilan na ang ngiti na iyon ay nagpaunlak sa kanya na tumikim ng ice cream at mag order sa ngayon sa pagkakataong.

 

Hindi ganun ang nakasanayan nya palagi kapag kakain sa labas. Hindi sya mahilig sa ice o cold drinks dahil mabilis siya mapaos o magkaroon ng sore throat. Kaya madalang lang sya bumili nito o bilang sa daliri din kung ilang beses sa isang taon.

 

"Isa rin pong ice cream na vanillabang gusto ko idagdag. Mag-oorder ako nun Mama." Walang atubiling sabi nya ng tinanong sya ng Mama niyakung may iba pang gusto niya.

 

"Tita treat ko na po sa kanya iyon." Sabat naman ni Jooheon sa usapan nila. 

 

"Favorite flavor mo ang bibilhin ko sayo ha." Pag-aya ni Jooheon sa kanya.

 

May mali ata...sa sinabi ni Kuya Jooheon.

​​​

Pa cute nyang pahiwatig kay Kuya Jooheon niya. "Vanilla flavor na lamang! Basta white ung kulay. Kuya? Okay ka lang ba?" Ngiting alam nya na kung sino makakita nito ay sasabihin syang cute. 

 

Ganun ba kasama ang lasa nuon? Para matulala na lamang sa sinabi nya.

 

Hay naku! Sabi ni Ate Nayeon gawin yun kapag ayaw ko ng sumagot sa parating na tanong o tanong na away ko sabihin. 

 

Eh... Teka lang bat namumula na si Kuya Jooheon at natatawa na rin sina Mama, Papa, at Kuya niya ngayon. Hindi ba ako cute kaya tumawa sila. Bahala na wla na rin si Kuya Jooheon para itanong din iyon bakit ganun siya kanina. Tinuon ko na lamang ang pagkain at bumalik rin sa dating ekspresyon ko.

 

"O-okay Dahyun. Bibili ako nun." Atubiling sabi sa kanya ni Jooheon na tumalikod ng mabilis at naglaho na lamang sa tabi niya.

 

"Hyun? Anong kinain mo kanina?" Tanong ng kanyang kapatid sa kanya pwesto nya.

 

"Usual naman kuya. Bakit?" Umangat lamang ang kamay ng kuya nya at nag v sign sa kanya.

 

Sa kabila ng lahat ng usapan nila ni Jooheon kanina ay di pa rin maintindihan bakit big deal ang mga iyon. Kung alam naman iyon na mangyayari ito sa kung sino man.

 

Inangat ni Dahyun ang kanyang ulo ng marahan at tiningnan ng maigi ang parents nya.

 

"Papa at mama, mag-transfer po ako sa school ni Ate Nayeon. Sa susunod na semester. Kung pwede lang po?" Pagpray nya sa kanyang pwesto din.

 

"Sige. Sa isang condition na dapat sumang-ayon ka." Sabi ng papa nya.

 

Narinig nya ang kanyang mama na sinabihan ang papa nya na siya na lang ang magsasabi. Tumango naman ng ganti ang papa nya.

 

"Anak, di ka mag test ng acceleration program pagkatapos mong tumuntong ng first year highschool. Para lamang iyon sa ikabubuti mo din." Alalang sabi ng kanyang mama pero tumango sya ng mabilis na kinasigla ng magulang niya.

 

Dumating din si kuya Jooheon. Pero hindi vanilla kundi milk ang binili nya. Sa susunod na lang sya mag order kapag meron nag aya sa kanya.

 

Sino naman ang mag-aaya sa kanya para sa ice cream?

 

"Dahyun"

 

"Dahyun"

 

"Gising ung teacher parating na dito."

 

"Dahyun!"

 

"Gumising ka dyan."

 

"Dahyun! Malapit na si Ma'am Jung!"

 

May kirot ang kanyang naramdaman at nag pa aray sa kanya na dahilan na tumingin sa kanyang gawi lahat ng tao sa classroom.

 

Tinignan nya ng masama ang bestfriend nya. Nakapagtataka bakit di sya sinabihan kung bakit sya natulog sa klase nya. Kundi nagtanong na pumunta ba ako sa clinic.

 

"Ma'am, okay lang po ako. Stomach ache lang po ito." Mabilis kung sabi bago pa ako papuntahin duon.

 

Pero sinabihan pa din syang pumunta sa clinic kahit ayaw niya. Sa pagkakaalam niya ay hindi naman ganito ang teacher nila. Baka naman mali lang ang mga rumors kay Ma'am Jung. 

 

"Ako na lang po mag-isa pupunta. Kaya ko pa naman maglakad mag-isa po. Salamat po." Alis nya sa pwesto at tinignan ng masama ang kanyang deskmate.

 

Ang siste eh ngumiti lamang sa kanya. Alam nyang nang aasar ito kasi ayaw pa naman nya sa Nurse na palagi kinukurot ang kanyang pisngi kapag pumupunta ito duon dahil sa pagkacute at bilogang dalawang pisngi.