Hala ngayon na pala ang dalawang buwan bago mag graduate ako sa pagiging grade 5. Ibig sabihin ay nahalal na talaga sa pagiging presidente sa musical club room si Ate Nayeon at hindi na lang siya acting president. Vice president ito kasi hanggang 3rd quarter pero naging president dahil mag fourth year na rin si Miss Luna. 

 

Pagkakasabi nito sa akin ay president na siya kaya naman ay hindi na rin ako tumutol na maging pianist. Nasa club pa rin si Miss Luna pero mentor na siya ni Ate Nayeon. Ayaw rin naman kasi ni Ate Wendy maging president dahil mas gusto niya maging member na lang at kailangan kasi ng mas marami pang oras para mag-ensayo sa sport na golf.

 

May tournament kasi sila sinasalihan at paminsan-minsan ay hindi na din niya kayang ipagsabay mag piano kasama si Miss Beatrice. Hindi ko siya nakilala ng maigi pero hinahangaan ko siya at gusto kong sabihin na gusto ko maging siya. 

 

Sobrang saya niya kasi mag perform sa piano nung nag judge siya. Buti na lang bago siya umalis dito sa club at sa school din ay nakita ko siya. Kailangan kasi niya pumunta sa ibang bansa para mag exam at opportunity yun na hindi dapat pakawalan pa. Sana ay mag kita kami at makapag-aral sa school na sinasabing pinaka prestilhiyosong maging estudyante. Sakali lang naman pero kung totoo na pwedeng humiling sa shooting star ay gagawin ko talaga. Once in a lifetime kasi sabi ni Chaeyoung makakita nun at pinaniwalaan niya na may taglay ngang kakayanan.

 

"Mga alipin nandito na ang inyong Dyosa!" Kasasabi pa lang nun ay ganun din ang pagpikit ni Chaeyoung at nagmuni-muni.

 

"Ignorance is bliss."  Sinabihan si Yeri pero bulong na ako lamang ang napakinig.

 

Tama nga naman siya. Magiging matiwasay siya kapag nakinig siya kay Yeri kaysa sa dati niyang ginagawa. Sa ngayon ay ginagaya na lang niya ako na ang buong atensyon na kay Yeri pero feeling ko ay patulog na siya talaga.

 

Inusog ko ang kamay ko at kinulbit sa tagiliran siya, "Psst...nakanganga ka na. May laway ka na rin." Hindi naman siya nagulat pero nag roll eyes sa akin nung nalaman niyang niloloko ko lang sya.

 

"Bakit?" Walang gana niyang sabi na hindi pa rin tumingin man sakin.

 

Mahina naman din ang pagkasabi nito kaya hindi napapansin ni Yeri. Dumating na sa puntong hindi ko na maintindihan ang pinagsasabi niya tungkol kay Ate Seulgi niya. Tinuro ko ang nguso ko kay Yeri at sinabihan si Chaeyoung kung naiintindihan ba niya din ang topic nito.

 

"Ewan. Tanong muna lang." Halatang ayaw na magsalita ni Chaeyoung sa akin.

 

"Wala lang. Pero hindi ba gutom ung kaibigan natin. Kasi napapakingan ko na ang alaga mo sa tiyan eh." Balik turan ko. 

 

"Ganda naman." Pinakita niya ung mp3 niya at headset na ayon ang galing na tunog na napakinggan ko kanina pa. Iba kasi taste ng music niya laging out of this world. 

 

Mahal yung golf equipments dahil nakita ko yung presyo ng gamit niya nung kinompara ko sa gamit ko sa Karate-do. Kaya naman ganun ang tugon ni Ate Wendy nung tinanong siya ni Miss Luna kung pwede ba siya pumalit. Aalis na talaga si Miss Beatrice at kailangan ng isa pa'ng tao na in-house na may kakayanan na mag arranged ng music scores lang man. Kahit pianist kang muna kasi alam niya na priority ni Ate Wendy ung sport niya. Pero mas maganda kung katulad ni Miss Beatrce na marunong mag-compose at magbigay ng kakaibang twist sa isang play din.

 

Makakasama ng isa pa'ng mag piano na temporary muna bago maging isang member ito sa club. Si Ate Wendy dapat ang nasa posisyon ko kung pumayag lang siya. Kahit papaano ay maigi na ito dahil hindi na kailangan mag-alala sila. Dahil panatag namansila sa kin kahit grade school student pa lang ako.

 

Ilang taon graduate na sa highschool si Ate Wendy kaya naman ay parang sasabak na din siya sa gyera. Pinaghahandaan na niya na sa ibang bagay na mas importante at hindi na nakikita ang sarili sa club activities. Kapag nagkataon na kapag tapos ang ginagawang composition ni Dahyun kay Ate Wendy ay masasabi niya na tama ang sinabi niya dito. Regalo niya ito bago mag college. Yun kasi ang kanyang naisip at sana lang ay matapos niya ito.

 

Hinamon kasi niya ang sarili niya na kaya niyang gumawa ng story na hinalimbawa sa totoong buhay. Na ang love at truth ay iisa at hindi pwedeng isantab ang isa't-isa. Mahirap at baka iba dahil ang love na tinutukoy ni Ate Wendy niya ay tungkol sa sarili niya. Hindi alam naman ni Dahyun pero tutol siya duon sa quote na iyon. Kaya gusto niya gumawa na nagrepresenta sa sinabi at pinaniwalaan niya lagi at nuon pa. Mababaw ito sa iba pero sa kanya hindi.

 

Sa hindi ko malaman na dahilan, tinapik ni Chaeyoung ako pero tango lang ako ng tango sa kanilang dalawa. "Alam mo may chika ako tungkol kay Ate Seulgi! Bilis tanungin ninyo ako" Si Yeri na lagi na lang ganyan. "May nakita ako sa drawer niya. Hindi lang yun isa kundi marami." Pa suspense na sabi niya na tinanguan ko na lang uli.

 

Pero si Chaeyoung, "Ingay mo noh. Ito kainin mo. Ito pa po." Sabay abot sa bibig niya na hindi naman nagalit si Yeri kundi ngumanganga pa uli sa kanya. "Isa pa. Bakit may ganyang pagkain ka? May secret admirer ka rin? Kasi si Ate Seulgi din. Mas fa