(WINTER)

Bwisit. Nalimutan ko pa yung arduino ko sa locker. Kailangan ko tuloy balikan sa school. Hays, hassle pa. Hindi ko tuloy ma-test yung program kung okay. Duda kasi ako sa mga arduino stimulator. Kunin ko na lang sa school.

Pagdating ko sa school, buti pinapasok ako ni Manong guard. Kasi sunday nga, puro graduate program at NSTP lang may klase. Pagdating ko sa locker, kinuha ko lang yung arduino ko at iba pang kailangan iuwi, may narinig akong umiiyak. Hala, minumulto yata ako kasi alam ko ako lang magisa. Pinagpawisan ako ng butil-butil. Dali-dali akong umalis tapos nakita ko yung umiiyak pala ay si Ningning. Nasa gilid ng locker, sa blind spot na hindi masyadong puntahan ng tao. Aalis na sana ako kasi baka kailangan niya ng privacy at nabulahaw ko pa. Nagkatinginan kami na may uhog pa sa ilong kakaiyak. Ang awkward kaya paglakad ko, tinawag niya ako.

"Lopez!"

"Ako ba sinasabihan mo?" ang ikot ko pabalik sa kanya na tingin.

"Do you see any other Lopez?" Ang mataray niyang sabi na hikbi..

Napatayo ako na kaharap sa kanya.

"Come here."

"Bakit?"

"I said come here," ang punas niya sa luha niya na parang mananapak na utos na lumapit ako.

Ano kaya problema nito? Umiiyak tapos ngayon parang manghahamon ng away. Lukaret lang lalo dito pa naiyak. Lumapit naman ako.

"Remember this, I don't want anyone to know that you saw me crying here. I don't know why you're here, but mostly, there's no one around here on Sundays. If I find out that you spread this, especially to Karina and Giselle, I'm telling you, you're in trouble with me," ang banta ni Ningning.

Putsa ingles naman. Buti si Chaewon kinakaya pa yung blockmates niya na mga ingles rin. Ako kasi parang mauubos na dugo ko. Walang subtitle pagnagsasalita sila kahit kay Karina. Sabagay sa kanilang tatlong magkakaibigan siya yung palaban ang aura.

"Huh? Hindi ako ganun?"

Tsaka ano naman ang benefit na makukuha ko sa pagpapakalat ng chismis? Aalis na ako kasi alam kong kailangan niyang mapag-isa.

"Make sure of it, and leave."

Paalis na ako pero may nagpabalik sa akin kay Ningning. Kaya bumili ako ng Cornetto kasi alam ko na ice cream o kahit anong pagkain ay nakakapagpagaan ng loob. Buti naabutan ko pa siya. Malalim yung iniisip niya.

"Ice cream," ang offer ko sa kanya.

"Ano yan?" ang tingala niya sa akin.

"Hindi ko alam kung ano pinagdadaanan mo pero baka makatulong kasi paged up ako sa buhay. Sa pagkain ako lumalapit ng comfort. Tested and proven naman siya lalo na ice cream," ang hintay ko na abot sa kanya.

Sinusubukan ko na kasi hindi mahiya at makipagconnect sa mga tao na feeling ko na mga good s naman sa buhay. Kahit papaano, matuto ako mag-approach at mabawasan yung social anxiety ko at mabuild ang confidence ko. Nagbabasa ako sa Reddit ng mga tips at sa mga online books. So far, may nakita ako na advice na pwede kong sundan.

"You're talking longer than usual. It's quite unusual. But no thanks baka may drugs pa yan," ang tanggi niya.

Nareject ako pero ok lang yan, Winter.

"Walang drug ito. Hindi ako chemical engineering or chemistry student para makagawa ng drugs. Baka turnilyo pa ilagay ko."

"HA.HA.HA," Ang sarcastic niya tawa doon sa sinabi ko.

"Marunong ka pala magbiro," punas niya pa sa mga luha mo.

Sa totoo lang kapag nagtatagpo ang landas namin ni Ningning lagi niya akong hinihirapan. Wala naman ako ginagawa sa kanya pero sa observe ko naman ay good siya lalo na kina Karina at Giselle.

"Ayaw mo di huwag? Ako na lang kakain nito. Sayang matunaw pa. Hindi dapat nagsasayang pagkain," ang aalis na sana ako ng tinawag ako ni Ningning.

"Wait, need ko kasama."

Naupo ako sa gilid niya at inoffer ko yung Cornetto. Kinuha naman niya at umiyak habang kinakain ito. Tahimik lang ako kasi wala naman akong maisip na sasabihin, kaya sinamahan ko na lang siyang kumain ng ice cream. Pagkatapos naming kumain, biglang nagsalita si Ningning.

"Thank you. You're right, eating ice cream lightens the mood. I'll do this next time kapag ed up ako."

"Pwede bang magtanong bakit ka ba naiyak?"

Nagaanlinlangan si Ningning na sumagot.

"Ok lang kung hindi mo sabihin."

"Because the person I like rejected me and said she just sees me as a friend. Nalaman niya may gusto ako sa kanya. She still loves her ex, and she doesn't want to hurt me, so she prefers we stay friends. I agreed, but deep inside, I don't want that. I want to fight for it. I held back my tears in front of her because I didn't want her to feel guilty; after all, I chose this situation. That's why I came here to cry because there's no one around on Sundays. I also took something from my locker. I'll lay low for now, but I won't give up on her, especially not to that who's just hurting her." ang share ni Ningning na ingles naman na tuyo na ako sa dugo. Need ko subtitle please.

Okay lang, gets ko naman. Pareho kami na-reject, pero siya in a nice way. Sana lahat ng nagre-reject ay nice mang-reject, kasi sa akin, hindi ganun ang nangyari. Tapos tumayo siya at pinatayo niya ako.

"Samahan mo ko."

"Saan?"

"To the salon. I'm going to beautify myself more and Just keep going never go back."

"Huh?"

Hoy! Pumunta lang ako dito para sa arduino ko bakit may pasalon. Uy may gawain pa ako. Tsaka ano daw na just keep going never go back?

"Karina is right that you're kind. That's why I consider you a friend, but everything you've heard stays between us. Because if anyone finds out, I'll turn you into a volleyball on the court," ang banta ni Ningning.

Sa isang iglap, hinihila niya na ako papunta sa salon. Sabi ko, uupuan ko yung mga gawain kong mga school works ko at matapos na, ngunit iba pala ang inupuan ko. Dahil wala namang dress code at hair code sa Kwangya U, nagpagupit si Ningning ng maikli at pinalitan ang kulay ng buhok niya ng beige blonde. Iba pala ito kapag nasasaktan. Nagpapaganda ang amputik at nadamay pa ako.

Pinagawa niyang brown ginger ang buhok ko na dati'y itim lang. Isinama rin ang konting trim sa aking bob cut na hairstyle na in fairness bagay naman.

Pati pedi and manicure ay ginawa namin ni Ningning. Amputik inabot na kami ng gabi. Kahit halatang umiyak ay ang ganda niya sobra. Iba iba.. Manok ko na si Ningning. Iba masaktan lalong gumaganda. Binigyan ko lang cornetto ay binigyan ako ng pasalon package.

Naglagay siya shade para hindi halatang umiyak siya. Boss ang kinalabasan niya. Lodi ko ito. Kasi noong nareject ako nagmukmok ako tapos umiyak rin pero si Ningning iba. Inonote ko nga na kapag nareject magpaganda. Susubukan ko iapply sa buhay ko.

"Girl, ang ganda mo. Speechless ako," ang sabi ko.

"You're always speechless. Surprising, really na you can speak at length right now kasi nakakausap ka lang about school topics. Anyway, don't fall in love with me. I'm still loyal to her even though she rejected me." ang hair flip na sabi ni Ningning.

Huwag kang assumera. May nagmamay-ari na ng puso ko. Pinapalakas ko lang loob kong umamin.

"Hindi tayo friends sa social Media, right?" Ang tanong ni Ningning

"Oo."

"So, what else are you doing? Add me. Consider us buddies now."

"Anyway, you became more attractive with your new hair color. Your fangirls will surely fall in love with you naman."

Inaadd ko at finallow ko na rin siya sa lahat ng social media.

"Come with me to the bar. I feel like having a drink," ang aya ni Ningning na uminom.

"Anong oras na, Girl? Magagawin pa ako. Baka nalimutan mo midterms exams natin simula bukas," ang mas comfortable ko ng sabi kay Ningning na sige friend ko na siya dahil isa siyang good .

Chaewon, Yunjin, Yeji, Karina at Ningning. Mga good s sa buhay ko. Masaya din pala makipagkaibigan ay iba pala si Captain kasi more than friend pala turing ko sa kanya.

(KARINA)

Because the league is done, I'm back to my studies. I'm busy with designing, programming, and school works, spending the whole day in my study room. Then Elle messaged me.

[Elle 🌙]

[I've already talked to Ning, and we're okay. We're still friends. Then Somi blocked me. I don't know why, but I realized I'm not really worth it to her. I don't want to hope for anything from her from now on. I was wrong about taking risk again kasi akala ko it would be different now tapos ngayon it's all same s happening again.
[Tapos mas grabe pa yung sakit, im so done. Gusto ko na lang ngayon ng peace. I'll heal on my own and magmomove on na ako sa kanya.]
[thanks to Ning, she understands that I only see her as a friend. I don't want to hurt her.]

[That's good. As I told you, you won't gain anything from Somi. She's just playing with you. Don't go back to that girl. There are many better ones out there who deserve you. You don't deserve to beg for someone's attention. Remember, if they want to leave, let them go. The right ones won't walk away.]

I was about to message Ning when I saw her Story in the salon, taking a picture in the mirror while getting styled with someone familiar. Wait, is Winter with Ningning?

Seryoso ba? Seriously? How did this happen? Winter mentioned that she's occupied with activities and reviewing and hindi nga sila close ni Ning. Skeptical nga si Ning kay Winter. Bakit nasa stories siya ni Ning?

[ShiNing✨]

[hey, is Winter with you?]

Should I message Winter since Ning didn't reply immediately? No. Hindi. Nope. I'll just go back to what I'm doing. Time passed, and it's already evening when Ning posted a story again. She posted a selfie with Winter, showcasing their new looks. Ningning is so pretty and

Winter is..

Is...

Is... super attractive.

The caption mentioned, "new look, new buddy @imwinter," and Winter was tagged on IG. They're already following each other, while Winter and I are not yet connected on other platforms. We're only friends on Facebook, and I have her number, but I'm not sure if she has X account.

[ShiNing✨]

[yes, we are buddies na]
[i like her na rin]

[like?]
[friends na kayo?]
[how?]

[yes]
[I adopted her na as a friend]
[she help me about some stuff]

[what stuff? and are you ok lang ba?]
[Elle told me na]

[i'm not but 🙂]
[but thanks to Winter, she comforted me.]

[i'm also here]
[and you're so pretty sa new looks mo]
[happy ako nakilala mo na si Winter😄]
[friends na kayo]

Then nagchat si Winter.

[Winter Frost Lopez]

[Rina]
[friends na kami ni Ning]

[masaya siyang kasama]
[akala ko mataray siya. hindi naman pala.]

[ah ok]
[how pala kayo nagiclose ni Ning]

[nagpunta kasi ako Kwangya U]
[kinuha ko yung arduino ko]
[ayun friends na kami]
[ang ganda niya sa new look niya👀]
[iba pala yun si Ning]

[what's iba kay Ning?]

[nakakahanga siya]
[saka mabait pala siya kahit mataray]

[you like her?]

[oo kaya nga friends na kami]

[friends?]
[crush?]

[oo, friends]
[okay siyang kaibigan]
[hindi ko siya crush]

[ok]
[I saw her stories with you. Yes she's pretty. You also were mentioned on IG. You're following each other. Imwinter is your IG account, right?]

[oo, nakafollow kami sa isat-isa na]
[nakaprivate ako pero nakafollow na ako sayo matagal na]
[ibig kong sabihin since noong inaadd kita sa FB]
[kung pwede followback mo rin ako]

Ah okay matagal na pala siya nakafollow sa akin ako lang hindi pa sa kanya. Hindi ko lang siguro napansin.

[Winter Frost Lopez]

[okay😊]
[also gawin mo na yung mga school works]
[tsaka happy ako na friends na kayo ni Ning]

[oo nga delayed lang dahil kay Ningning]
[have a good night]

[kita kits na lang tayo bukas]
(karina reacted 👍)

(WINTER)

'The bluthõth devise es connectèduh successfulay'

Ok daily concert ritual sa banyo at kunin na yung bote ng shampoo. Ako si Winter Gaga ngayon.

'Mum-mum-mum-mah,' igiling mo Winter

'P-p-p-poker face, f-f- her face (mum-mum-mum-mah)
P-p-p-poker face, f-f- her face (mum-mum-mum-mah)'

Hanggang sa pagsuot ko ng damit, nagco-concert ako at gumigiling. Pang-boost ko sa araw ito para kayanin ang hamon ng buhay estudyante naman.

Yung enamel pin na binigay ni Karina, ilalagay ko sana sa ID lace ko. Kaso, naisip ko baka mawala kaya itatabi ko na lang. Special yun kasi first na bigay ni Karina tapos lucky charm pa niya kapag sa game niya. Kilig buong sistema ko sa katawan sa enamel pin na yun.

Sa totoo lang, may nararamdaman ako kay Karina na mahirap ipaliwanag. Hindi lang dahil sa kanyang ganda at galing sa volleyball kung bakit parang into her ako sa kanya. Kundi may connection na parang may humihila sa akin papunta kay Karina. Kapag sobrang lapit naman niya, hindi ko kinakaya. Kapag katabi ko si Karina, napapatahimik ako o nililibang ko sarili ko sa mga pag-iisip about her para mabaling lang yung sarili ko sa iba. Kaya madalas lagi nagmamadali akong lumayo sa kanya dahil sa sobrang lakas ng energy niya. Hindi ko talaga kayang ipaliwanag, may kakaiba sa kanya na parang sa kanya ko lang nararamdaman. Nagsimula ito nang ma-aksidente ako noong 16 ako at mabangga ang UV na sinasakyan ko. Pag-gising ko sa ospital, parang may kulang sa akin. Pero nang makita ko si Karina sa isang laro ng volleyball, parang may energy siya na nakalink sa akin, na siya lang ang magpupuno sa kulang sa akin. Ngunit kapag malapit ako, sobrang lakas ng energy na nakaka-overwhelm. Pero nang mahawakan ko siya noong nakaraan at dinantay niya ulo niya sa balikat ko, may kakaibang electric sparks na parang may koneksyon ang energy niya sa akin.

*****

"May pinopormahan talaga ito si Frosty. Iba talaga pag may crush nagiging tao. Nagpapakitang gilas si Unggoy. Hindi ka na rin taong java na laging nasa dungeon mo ha. Naglelevel up na ang kambal ko," ang asar sa akin ni Chaewon habang kumakain kami kasabay sila Tita Tiff and Mama bago pumasok.

"Huwag mong usugin, Snowy. Hayaan mo yung kapatid mo. Buti nga lumalabas na yan, pero ganda mo sa new looks mo,"

"Wait kunan kita picture. Myday ko lang," ang kuha ni mama sa phone niya para picturan.

"Pose ka anak."

"Mama, ayoko."

"Magpopose ka or kukurutin kita," ang banta ni mama.

Nagpose ako.

"Ngiti, Frosty."

Tinatawanan ako ni Chaewon sa tabi ko kasi wala akong magawa kundi sumunod kay mama.

"Ayan, ganda mo. Syempre mana ka sa akin. Ikaw din Snowy. Myday ko lang mga kambal ko kakaproud," ang tapat ni mama ng phone niya kay Chaewon.

Napangisi ako ng konti kasi alam namin susunod na mangyayari sa myday ni mama. At ayun na nga. Una niya myday yung akin tapos ang background music 'araw-araw sipag lang' tapos nakatilt yung picture ko na puno ng stickers. Tawang-tawa si Chaewon ng makita yung myday ni mama. Tapos natawa na rin ako bahagya kasi yung sa kanya ay iingatan ka, aalagaan ka tapos nakatilt din tapos daming stickers. Yung myday kasi ni mama minsan walang connect yung bg music niya doon sa myday. Kaya hanga ako kay papa at tita tiff na minahal nila si Mama. Tapos napatingin sila Mama, Tita Tiff at Chaewon sa akin.

"Tumatawa ka na anak?"

"Hala, napalitan ba yung battery mo at program mo?"

Ang gulat nilang sabi. Oo nga pala, hindi ako nagpapakita ng kahit tawa or emosyon kasi nahihiya ako. Ngumigiti naman ako pero siguro hindi nila halata.

"Hoy! Ang cute mo pagtumatawa," ang pisil ni Chaewon sa mukha ko.

"Bilhan kita madaming hopia mamaya."

*****

Pagpasok ko ay nakita ko si Ningning pababa ng kotse niya sa parking ng Kwangya U. Aura na aura si Mamshie Ning.

"Hey sabay na us,"

"Pwedeng Mamshie na lang tawag mo?"

"Mamshie?" ang tanong ni Ningning.

"Para mas pak ganern,"

"Huh? What's pak ganern?" ang tanong niya habang sabay kami.

Oo nga pala aircon peepz pala si Ningning. Mageexplain pa ako.

"Pak ganern means explosive or slay. Mamshie is like friendship endearment like kumare. Kaysa sa diba?"

"Okay, I'm kind of digging the 'Mamshie' vibe too," ang naintindihan naman ni Ning.

Tapos GGSS si Ning which totoong maganda siya. In short slay ang mamshie Ning ko Pagkarating namin doon sa part na kung saan nangyari yung nakakahiyang nahawakan ko yung dibdid ni Karina.

Putik na hagdanan na yun may nabiktima naman. Aura na aura kasi yung ante mamshie Ning niyo tapos mga 4 na baitang na lang nadulas siya. Kaysa tulungan ko siya hindi ko na naiwasan matawa kasi tumalbog siya pababa (>▽<) BWAHAHAHA. As in napaupo na padausdos na tumalbog siya. Aura na aura kasi sa hagdanan yan nadulas.

Tapos napatingin si Ning sa akin. "Ayos ka lang ba?" ang tanong ko na pigil na tawa na pababa para tulungan siya. Tapos sa sobrang pigil ko sa tawa ko rin ay namali ng baba kaya tumalbog rin yung pwet ko. Hindi ko alam kung ano mayroon sa hagdanan na ito. Easy karma si Bobo.

Pareho na lang kami natawa sa pagkadulas namin habang nakaupo sa sahig. Hindi ko na napigilan tumawa lalo nakakahawa yung high pitch na tawa ni Ningning. Buti wala nakakakita sa amin.

"Mamshie kasi, aura ka nang aura kasi sa hagdanan kaya nangyari sayo. Saka may kakaiba talaga sa hagdanan na ito. Huwag na tayo dumaan dito sa susunod," ang hindi ko pa rin pigil na tawa.

"Kaya ka kinakarma because you laughed at me first instead of offering help. You thought I didn't hear your laughter while I was slipping on the stairs," ang tawa niya rin na hinahampas ako.

"But you know, you look cuter when you laugh. I never thought you had that side; I thought you were really a robot pretending to be human," ang sabi ni Ningning.

Natuwa naman ako sinasabi ni Ning na masaya pala magkaroon ng kaibigan.
 

(KARINA)

Nagkasabay kami ni Elle na pasok and nakita namin yung cars nila Ning and Winter so nandyan na sila.

Elle still worries that things might be awkward between her and Ning after yesterday's rejection, but we saw them on the stairs, sitting and laughing together in high pitch tone. They seem really close now.

Winter's laughter is adorable, and her current look suits her well. She becomes even more attractive.

I couldn't help but smile because Winter is okay with Ning since Ning is also choosy with her friends. If something feels off, she would really avoid it, but the way they laugh together, she feels comfortable. It means Winter is a pure soul.

"Ning and Winter, what are you doing?" ang lapit namin and tumayo sila pagkalapit namin.

Nagkatinginan sila Elle and Ning tapos kami ni Winter.

"I don't know how to face Ning."

"It still hurts, but it's okay. Friends pa rin kayo ni Elle, Ning." Ang read ko sa mga thoughts nila Elle and Ning.

"Aww ang strong ni Ning after niya umiyak nang umiyak na harap niya si Giselle. Kahit hindi naman sabihin ni Ningning na si Giselle yung nangreject ay halata naman siya yung iniyakan ni Ningning. Kung ako yan ay hindi ko talaga kayang harapin."

So umiyak pala si Ningning kahapon at hindi niya nasabi. Nakita lang niya si Winter siguro kahapon.

"Ning," Giselle called.

"It's okay, Elle. We talked yesterday. It's fine,"

"Not really okay, but that's what you want, and I can't force it. I'll give you space, but I'll still love you, even as a friend lang tingin mo sa akin."

"Buti naman, Ning you're okay and you're so pretty in your new looks."

"I slipped first on the stairs, then she laughed at me, and back to her, she slipped too. That's why we laughed at what happened," explained Ning.

"Are you both okay? You, Ning?" Elle asked.

"It's okay, not really hurt," Ning replied.

"Ok lang din ako. Alam ko saan may masakit sayo, Ning," ang sabi ni Winter na parang nangtetease kay Ning.

Pinaglakihan siya ng mata ni Ning.

"Alam mo kaya ka kinakarma. Halika na nga, Rina. I shouldn't have befriended Winter," Ning said, holding my arm as she pulled me into our first class.

"Ning, you look so pretty with your new look," was my compliment to Ning, and I gave her a tight hug because I knew she wasn't okay.

"Frosssssstyyyyyy!!!" ang biglang tawag at lapit kay Winter ng twin niya na nakasabay namin sa hallway na may kasama dalawang babae na lapit kay Winter.

"Putik talaga ni Chaewon sabing huwag akong tatawaging frosty sa dito parang hindi naggrade 2 si bobo."

Frosty? Lagi kong naririnig sa twin niya na tawag sa kanya. Lumapit si Winter sa kambal niya na parang may binulong.

"Magchat ka kung sasabay ka kakain mamaya. Wala kasi yung prof namin mamaya lunch," ang sabi ng kambal niya na rinig na rinig mula sa pwesto namin yung usapan nila.

"Hi, Sis. So bagay sayo. Ang cutie mo," ang pisil ng isang babae sa pisngi ni Winter na agad na iwas ni Winter.

"May pinopormahan kasi yan," ang rinig kong sabi ni Chaewon na tingin sa akin.

"Seriously? Who? Pakilala mo sa akin ha para makita if bagay ba sa sissy ko,"

"May pinopormahan na pala si Winter? Who is it? She's so lucky," ang basa ko sa thoughts ng babaeng kasama ni Winter last time.

"Winter has friends after all, despite her quiet demeanor," Elle said, waiting for Winter while chatting with the architecture students.

"Hindi ako sasabay sa inyo. Kina Karina, Giselle and Ningning ako sasabay," ang sagot ni Winter.

Napatingin sa amin yung kambal ni Chaewon.

"Hi! Congrats pala sa championship. Ang galing niyo. By the way, Chaewon nga pala. Kasi for sure hindi pa ako napapakilala sa inyo ni Winter," ang bati sa amin ng kambal ni Chaewon. Tapos parang tinitease niya si Winter.

"Kaya pala nagnew looks umuusad na yung kambal ko. Sige una na ako," sabay tingin sa akin.

"Mauna na kayo," ang sabi ni Winter na baka matagalan pa siyang kausapin yung mga kausap niya.

I said, assuring her that it's okay to wait, while Elle and Ning remained silent on both sides of me.

"Elle, did you review?" breaking the silence.

"Yes, how about you? I saw on your stories that you went to the parlor," Elle said, seemingly embarrassed.

Ning playfully slapped her.

"Come on, stop that gesture of yours. We're still friends, okay? It looks awkward. Cut it out. I look pathetic with your moves. If we're really just friends, then let's be friends, no changes. Huwag mo ko pakitaan na parang naguguilty ka na nireject mo ko. Nagmumukha akong pathetic."

Elle already talked to Ning. Elle showed courage by making the first move even though Ning hasn't admitted her feelings yet. Ning also showed bravery by accepting the rejection. Maybe their friendship means more to them. While si Winter may pinakita yung babaeng kasama niya last time kumain.

"Si Han Soo Young ba yang nasa phone case mo? Saan mo pinagawa yan? Gusto ng ORV phone case. Kahinahaan ko yang si Han Soo Young," ang excited na sabi Winter ng makita yung phone case ng babae.

"Dumating na rin yung merch ko na pocket watch,"

"Talaga? Patingin, Yeji."

"Anong oras na pala? Halika na kayo," ang aya ni Chaewon doon sa mga kasama niya.